SPANJE-PORTUGAL-2016

 30 april 2016 t/m 1 juni 2016

 

 

Deze keer een vakantie met heel veel kilometers, dus de camper is dit voorjaar voor een hele grote beurt naar de garage geweest om ervoor te zorgen dat hij ons overal veilig en zonder manco's zou kunnen vergezellen. Na een tour van 6811 km door België, Frankrijk, Spanje, Andorra, Gibraltar en Portugal kunnen we vaststellen dat onze camper wederom heel betrouwbaar was en heel prettig reed.

Een dag eerder had Karin afscheid genomen van haar tijdelijke baan in Heerenveen, dus het vertrek op deze zaterdag was ook echt de eerste dag dat we zouden kunnen. De reis was uitgezet om vooral Spanje en Portugal te gaan verkennen en ondertussen waren onderweg een groot aantal ontmoetingen met bekenden ingepland.

Zo was dat in Frankrijk in de Dordogne een bezoek aan Albert En Karla Wagenar die in Courbiac wonen en gites verhuren en een mini-camping beheren. Albert is een oud-collega van mij die ik in 2003 voor het eerst tegenkwam in Nieuw Zeeland alwaar hij mij herkende van een lezing die ik enkele maanden eerder op zijn bureau had gegeven. We hebben daarna altijd contact gehouden en hij is enkele jaren geleden met zijn gezin naar Frankrijk vertrokken.

In Spanje op visite bij neef Henny van Doorn die elke maand wel een week in zijn appartement in Valencia is omdat hij ook in Spanje een bedrijf runt. De volgende afspraak was bij mijn voormalig collega en kamergenoot Frank Steunebrink die met zijn vrouw Margarita in de Hondon Vallei, ten zuidwesten van Elche, woont.

In Portugal was dan nog een bezoek gepland aan Sjoerd Bloem die met vriendin Marrit zich aan het inrichten is nabij Linhares de Beira, een prachtig oud dorp in het Nationaal Park Serra da Estrela.

 

Slideshow / Fotomap van onze reis met foto's in originele grootte op FLICKR

 

 

 

HIER ONDER HET REISVERSLAG

Noot: Alle foto's in dit Reisverslag kunt door er op te klikken vergroot zien in een nieuw venster.

Als u het venster weer dicht klikt bent u meteen weer terug in het reisverslag.

Zaterdag 30 april

Route: Drachten - Almere - Utrecht - Breda - Antwerpen (B) - Brussel - Valenciennes (F) - Feuilléres (495 km)

Om 10:00 uur zijn we geladen en rijden we onze straat uit op weg voor onze nieuwe uitdaging richting Zuid Europa. We hebben er zin in en kijken nu al uit naar alle indrukken die we op gaan doen, want voor mij en Karin zijn beide landen alleen bekend van de Costa's. Karin is ooit nog eens, een 30 jaar geleden, in Albufeira (Portugal) geweest en 2 jaar geleden met dochter Cathy een 4-daagse stedentrip naar Barcelona, maar verder zijn de landen haar onbekend. Ik zelf ben nog nooit in Spanje of Portugal geweest, dus voor mij is alles nieuw.

In de Noordoostpolder staan de bloembollen al prachtig in kleur en zonder oponthoud rijden we omstreeks 12:45 uur België binnen zonder enige grenscontrole. Via de snelwegen rond Antwerpen en Brussel stuiten we 2 uren later op de grens met Frankrijk. Hier is duidelijk wel controle aanwezig en zijn er behoorlijk wat tot de tanden bewapende militairen en politiemensen die de douaniers ondersteunen bij de controles van veel voertuigen. Wij kunnen rustig doorrijden en nemen de juiste afslag om bij onze eerste overnachting te geraken. Na enig zoeken in het kleine dorpje Feuilléres vinden we de Camping du Château & de l'Oseraie, die er prima en modern uitziet. Het is er nog rustig in deze tijd van het jaar en we krijgen een plekje met stroom toegewezen en om 16:00 uur staan we, alles aangesloten op ons eerste stekje. Na ons komen er nog wat overnachters met campers en ook caravans. We eten voor het eerst weer in de camper, doen de afwas en we zijn klaar voor onze eerste nacht. 

Zondag 1 mei

Route: Feuilléres (A1) - Cambria - Parijs (A10) - Orlèans (A71) - Vierzon (A20) - Velles (442 km)

Vandaag, zondag, wakker geworden in Feuillères met een heerlijk schijnende zon. Het was best wel fris, maar gelukkig was de doucheruimte lekker verwarmd. Snel ontbeten en alles inpakken onder het motto "Vroeg op en vroeg op pad". We reden om 09:00 uur de camping af richting de heuvels waar we vanaf de camping op uitkeken en boven aangekomen maar even de tijd genomen voor een serie foto's van het uitzicht.

Daarna kwamen we vrij vlot weer op de A1 terecht en stuiten al vlot op onze eerste (van vele) Tolwegen. De Credit Card komt goed van pas en we rijden daarna langs Cambria richting Parijs. Omstreeks 11:00 uur op een parkeerplaats even lekker in de zon gezeten en 2 bakjes al eerder gezette koffie uit de thermosfles genoten en daarna rijden we vlot Parijs binnen.

We rijden om 11:35 uur de Boulevard Périphérique op en moesten we de afslag naar Orleans nemen, maar die misten we (lol). Meteen maar de volgende afslag genomen en we kwamen boven op een grote rotonde met verkeerslichten uit. Daar zagen we gelukkig ook een bord met Orléans en via een wel heel kleine omweg kwamen we dus toch op de juiste weg, de A10, naar Orléans terecht.

We duiken de Tolweg maar weer op en rijden vervolgens via Vierzon en Chateauroux verder richting het zuiden. Bij Arthon, vlak onder Chateauroux zoeken we de camping voor vannacht. Nu, het adres klopt niet, dus het dorpje om-ons-heen kijkend 3-maal op en neer geweest en toen via een binnenweg maar gaan rijden. Uiteindelijk kwamen we op de camping Camping Les Grands Pins in Velles (niet Arthon), die achteraf redelijk dicht tegen de snelweg aan lag.

Het is een goedkope camperplaats en mijn Frans bleek goed genoeg om te kunnen communiceren met de beheerster. We kozen een plekje tegen de receptie aan omdat we dan gratis Internet zouden kunnen gebruiken. Alles aangesloten en tot 20:00 uur buiten in de zon gezeten. Heerlijk, behalve dat we een buurman kregen die zijn caravan bijna schuin tegen onze camper aanzette. Gelukkig was dat aan onze (ongeveer) blinde kant. Karin heeft ook nog een korte fietstocht over en om de camping gemaakt en de rest van de avond hebben we in alle rust doorgebracht.

Maandag 2 mei

Route: Velles (F) - Limoges - Brive-la-Gaillarde - Cressensac - Cahors - Mecuès - Douelle - Courbiac (350 km)

Vanochtend redelijk op tijd wakker en de douche opgezocht. Daarna het ontbijt en alles klaarmaken voor vertrek. Omstreeks 10:00 uur vertrokken en toen stond er nog 1 camper; de andere 20 waren allemaal al eerder op pad. Enfin, we hebben vakantie, dus alleen haast als het echt nodig is. Vandaag is dus de 3e etappe op weg naar Spanje en Portugal.

We rijden via de A20 langs Limoges en vlak na Brive-la-Gaillarde bij afslag 53 verlaten we de Tolweg en kiezen voor de D820. Hiermee is dan vandaag na een 200 km dan echt de vakantie begonnen doordat nu we de snelweg achter ons gelaten hebben het grote genieten op de smalle binnenwegen door de valleien van de Dordogne het echte vakantiegevoel brengt. We maken al vlot een lunch stop in Cressensac, een heel leuk pittoresk dorpje en gaan daarna verder. Vlak voor Cahors pakken we de D811 en gaan we echt de binnenlanden in. De route langs Mercuès en Douelle (D12) lijkt ons, in samenspraak met Carla via Facebook, het mooist. En bij Douelle moeten we over een hele smalle brug.

Onze opwinding hierover zakt na de oversteek vrij vlot als we zien dat er zelfs een bus over rijdt. In Douelle hebben we omstreeks 14:00 uur nog onze lunchpauze en genieten van de omgeving. Een kleine 45 minuten later vertrekken we weer en dan is het nog een rit van ongeveer 1 uur via de D8 naar Courbiac. Vervolgens veranderd de weg nog 3-maal van naam maar de TomTom stuurt ons de goede kant op. In Courbiac aangekomen worden we vriendelijk verwelkomd door oud-collega Albert Wagenar en zijn vrouw Karla Wagenar die het Domaine Courbiac runnen; gites, camping en chambres d'hôtes in een prachtige landelijke omgeving. We plaatsen onze camper op zijn stekje, sluiten alles aan en krijgen dan een rondleiding over hun terrein en de bijbehorende gebouwen en vertrekken. Daarna wordt het welkom gezellig op Franse wijze afgesloten met een wijntje (ik bier) en wat hapjes.

 

Dinsdag 3 mei

Route:  Courbiac (F) en omgeving (rustdag)

Vandaag onze eerste rustdag; Dit was ook zo gepland na 3 dagen reizen. Dan is het altijd lekker om even een dag helemaal tot rust te komen. We hadden in principe wel in 2 dagen naar Courbiac kunnen rijden, maar dat is met de camper best vermoeiend en, indien niet noodzakelijk, ook niet gewenst.

Vanmorgen heel rustig aangedaan. En in de middag liet Albert de oude wijnkelder onder het oude gebouw zien. Met mijn camera constateerde ik dat er nog diverse lege flessen lagen in verschillende formaten. Die hebben we samen maar even veilig gesteld, waarbij wij ook nog 2 oude modellen mee hebben genomen. Daarna ging het beheerdersechtpaar Albert en Karla even in het zonnetje en gingen wij een wandeling maken vanaf het Domain Courbiac.

Wat foto's genomen en in het mooie weer genoten van de zon en het uitzicht. Teruggekomen is heeft Karin nog een fietstocht gemaakt in de omgeving. Al met al toch weer genoeg gedaan, maar dan deze dag wel echt ontspannend.

 

Woensdag 4 mei

Route:  Courbiac (F) - Valence - Auch - Montrejeau - Vielha - La Guinguete d'Aneu - Espot - La Guinguete d'Aneu (310 km)

Vandaag afscheid genomen van Albert en Karla en het Domain Courbiac. Via binnenwegen, zo smal dat we bij elke tegenligger elkaar kruipend via de berm moesten passeren reden we richting Spanje. Na een aantal kilometers zijn we Valence ingereden. Via Carla en Albert hadden we vernomen dat vooral de pompstations bij de Intermarché Supermarkten goedkope brandstof verkochten. Nu dat klopte en na enig zoeken vonden we de Intermarché Super in Valence d'Agen waar we naast het goedkoop tanken ook de Supermarkt zelf nog even ingegaan zijn voor wat boodschappen. Daarna via Auch verder naar het zuiden. Vlak onder Montréjeau de N125 genomen richting de Pyreneeën. Al ver voor Montréjeau zagen we deze prachtige bergketen liggen en genoten al met volle teugen van het schitterende uitzicht op de besneeuwde toppen. Een aantal kilometers voor de grens met Spanje stuiten we op de rivier de Garonne die we met de weg bleven volgen.

Net over de grens van Spanje, vlak voor het dorpje Les lag tussen de weg en de rivier het eerste tankstation in Spanje. En we zijn meteen gaan tanken omdat de brandstofprijzen in Spanje beduidend goedkoper waren dan in Frankrijk. Bij de Boya, een goedkope pomp hebben we met plezier de tank vol gegooid met Diesel. We rijden verder Spanje in en langzaam begint de weg te klimmen. Net na Vielha (de startplaats van de zwaarste Pyreneeën etappe van 2016) begint het echt klimmen. De camper reed weer fluitend naar 2072 meter, de passage bij Port de la Bonaigua. Onderweg tijden de klim een aantal malen gestopt en veel foto's genomen en ook de tijd genomen om er van te genieten. De lange afdaling , na het hoogste punt door de motor laten doen en grotendeels dus zonder remmen. Alleen remmen houdt in dat je minimaal halverwege de afdaling met warmgelopen en niet meer functionerende remmen wordt geconfronteerd. Dus grotendeels in de 2e versnelling (dat is tussen de 40-50 km p/uur) met bijremmen de afdaling gemaakt. Het duurt wel wat extra lang, maar je komt zonder ongelukken beneden, hoewel je in de Pyreneeën nog echt beneden komt.

Vlak na La Guingueta d 'Aneu nemen we de afslag neer Espot. Een hele stevige klim weer omhoog de Pyreneeën in via een smalle weg met veel haarspeldbochten en tegenliggers. De camping in Espot bleek dicht (foutje, stond duidelijk aangegeven op de site), maar ook de andere 3 campings in Espot waren niet beschikbaar. Bij het keren nog even een mooie foto van oude brug en bergen genomen (boven rechts). We zijn maar teruggereden naar het dal omdat we op de heenweg een camping hadden gezien in La Guingueta d'Àneu aan het meertje La Noguera Pallaresa, uiteraard in de Pyreneeën. We waren welkom en mochten zelf een mooi plekje uitzoeken. Vlot één leuk plekje gevonden, alles aangesloten en even een drankje alvorens Karin de maaltijd gaat bereiden. Karin heeft na de maaltijd nog even een wandeling gemaakt in de naaste omgeving en daarbij de foto's hieronder genomen. Kortom weer een mooie dag gehad met veel indrukken.

 

Donderdag 5 mei

Route: La Guinguete d'Aneu - Sort - La Seu d'Argell - Sant Julià de Lòria (Andorra) - La Seu d'Argell - Gironella - Manresa - Granollers - Palamos (260 km)
Vanochtend bleek het notebook niet meer te willen opstarten. Hij gaf een foutmelding m.b.t. het besturingssysteem waar ik niets aan kon veranderen. Thuis had ik dat zo verholpen door een image terug te zetten, maar die externe harddisk en de dvd met het bewuste programma liggen thuis DUS is het voorlopig behelpen met dagelijks enkele foto's van telefoon en tablet voor onze volgers. Later deze week bij collega Frank Steunebrink heb ik kans dat ik e.e.a. kan herstellen. Dus ik stuur Frank via Facebook alvast een melding van wat ik nodig heb.

Vanmorgen alles maar weer ingepakt en na douchen en ontbijten omstreeks 09:15 uur vertrokken en daarna met veel klimmen en dalen weer dwars door de Pyreneeën getrokken richting eerste stop Andorra. Via Sort, een heel mooi stadje, nemen we bij La Seu dÁrgell de afslag richting Andorra. Een mooie brede weg met geleidelijke beklimming naar het hoog gelegen Andorra. We rijden, achteraf vastgesteld, de route van de etappe van Vielha naar Andorra van 2016. Andorra is een zelfstandige staat, vergelijkbaar met Liechtenstein. Het is ongeveer een uur rijden en dan stuiten we op de grens. Hier is een heuse grenscontrole, en omdat ik een foto maak, komt er meteen een douane beambte aan, die de foto wil wissen, omdat zij er niet om mogen staan. Nadat ik hem heb uitgelegd dat het mij alleen om het bord Andorra ging en ik hem dat liet zien, mogen we al snel door rijden.

Andorra is een belasting paradijs en dat is aan de shops meteen na de grens duidelijk te zien. Veel grote winkels met grote parkeerterreinen. Ook de brandstof is hier echt goedkoop, dus we tanken helemaal vol voor een € 0,87 per liter. Lekker meegenomen zo'n prijs. We rijden Sant Julià de Lòria binnen, een gezellige plaats en zoeken een parkeerplaats voor de camper. Al vlot 1 gevonden en vandaar wandelend richting centrum. Op het centrale plein, waar ook de universiteit van Andorra is gevestigd en waar congressen gehouden worden, vinden we een leuk terrasje waar we in een heerlijk warme zon van een heerlijke lunch genieten. Daarna weer terug gewandeld naar de camper en weer de terugweg aangevangen. We stoppen bij één van de hele grote Tax-free winkels van Andorra en gaan naar binnen. Nu dat viel ons toch tegen qua prijzen, dus zonder aankopen er weer uitgekomen. Bij de grens moesten we nu aan de kant en de douane beambte stelde een aantal vragen en wilde in de camper zien. Nu hij is er niet in gegaan en we mochten weer vlot verder.

Dezelfde weg terug, ja, dat heb je bij bergdorpjes / bergstaatjes. We komen al vlot weer bij de rotonde van La Seu d'Agell en nemen daar de tolweg. We hadden weinig zin om, op onze weg naar de Middellandse Zee, 1,5 uur langer te rijden op een reisdag als deze met alleen een lunchstop. Via de C16 (E9) rijden we via Manresa en Terrassa richting Barcelona, maar ver voor Barcelona nemen we de E15 richting Gerona. Ruim daarvoor slaan we rechtsaf en rijden via de C35 en C65 Palamos binnen. Al vlot onze camperplaats gevonden en daar staan we nu voor 12 EURO, inclusief. Internet, douchen, water, stroom, etc. op Camperpark Palamos met uitzicht op de Middellandse Zee, We gaan na het eten nog even op de vouwfietsen naar de Middellandse Zee kust, maar vinden de mooie baai daar niet. Wel de haven en wat mooie uitzichten. Terug in de camper blijkt dat we 1 straat meer naar links hadden moeten nemen. Ach .....  Nog wat foto's genomen bij de laatste zonnestralen en morgen is er weer een dag.

Vrijdag 6 mei

Route: Palamos - Tossa del Mar - Lloret de Mar - Blanes - Malgrat de Mar - Badalona - Barcelona (115 km)

Vanochtend wakker geworden met zware bewolking, dat was voorspeld met zelfs regen, maar voorlopig is het droog. Het is echter geen weer om een dagje strand te gaan doen zoals in de planning was opgenomen. Daarom maar vertrokken voor een relatief korte rit naar Barcelona. Deze rit was gepland om volledig langs de kust te gaan, dus via Tossa del Mar, Lloret del Mar, Blanes en Malgret de Mar. We zijn ze allemaal doorgereden en even met de tablet een paar foto's gemaakt. In de laatste van de Mar's moesten we in een smalle bocht naar beneden met betonnen wanden onder een viaduct door. 1,5 meter voor het viaduct gaf Karin een schreeuw en 1 meter ervoor stonden we stil. Doorgangshoogte 2.50 stond op het bord en onze camper is 2.85. Er was van te voren geen enkel waarschuwingsbord geplaatst, dus het kwam allemaal wel heel onverwachts. We hebben geluk gehad, mede door het attent meerijden van Karin.

Laat in de middag zijn we in Barcelona op de Citystop aangekomen. Aangezien er voor de komende 2 dagen regen wordt voorspeld, ja hoor, wij zijn een keer in Spanje. Hebben we de camper geplaatst en zijn meteen naar het metrostation La Pau 300 meter verder gelopen. Daar een 10-rittenkaart gekocht en hup de metro in richting centrum. Uitgestapt op het metrostation Passeig de Gràcia in de buurt van het Placa de Catalunya en na wat rondgekeken te hebben op het plein (veel zwaar bewapende politie), hebben we de richting van de Ramblas genomen.

Wow, wat een gezelligheid, daar op Las Rambla. Al vrij vlot hebben we een Pizza gegeten in een pizzeria op Rambla en vervolgens de Rambla van voor naar achteren af gelopen. Nog een prachtige overdekte markt, de Mercado de La Boqueria bezocht die net aan het afsluiten was, maar prachtig en sfeervol was ingericht. 

Bij de haven, bij het Mirador de Colom, gekeerd. Op de terugweg begon het al wat donker te worden en daardoor proef je ook de gezelligheid van Las Rambla met al de lichtjes aan en nog steeds druk en veel vertier.

Karin nog even op de foto met een "Levend Standbeeld". Ook het schitterend verlichte Musea de Cera in een zijstraatje van Las Rambla is een plaatje. Zowel op de heen als terugweg het beroemde plein Placa Reial ook wel Placa Garibaldi bezocht, prachtig gelegen en een heerlijke sfeer. Op de terugweg daar even op één van de vele terrassen gezeten en genieten van bier en wijn. Een heel gezellige sfeer daar op dat plein in het donker, maar ook op de rest van de Ramblas. Overal zijn de eettentjes zowel in de winkelpanden als ook veel op de Rambla zelf nog gewoon open en overal wordt je uitgenodigd om plaats te nemen. We hebben nog een korte pauze op het Placa de Catalunya dat inmiddels grotendeels verlaten is maar waar nog veel, in verhouding kleine kinderen, door een bellenblazer vermaakt worden. Daarna teruggelopen naar het metrostation, Passeig de Gràcia, van eerder die middag en we waren om 23:30 uur moe maar voldaan weer terug in de camper, schitterend mooi en warm weer gehad onderweg. Morgen weer een dag.

 

Zaterdag 7 mei

Route: Barcelona

Gisteravond, net nadat we terug waren in de camper begon de voorspelde regen te vallen. Het heeft de hele nacht constant doorgeregend en vanochtend bleef het maar doorgaan. Het werd droog omstreeks 13:30 uur, dus daarna zijn we dan ook meteen vertrokken met de metro vanaf station La Pau en met 1x overstappen kwamen we aan op het metrostation bij het stadion Camp Nou van Barcelona om de Experience en Museum Tour te gaan doen. Want als rechtgeaarde Barca-fans wil je dat prachtige stadion ook wel eens van nabij zien.

Bij het stadion aangekomen zagen we tot onze verbazing dat er blijkbaar nog kaarten voor de wedstrijd van morgen, Barcelona - Espanyol te koop waren. we konden dat niet geloven een heuse stadsderby, die zou toch al weken uitverkocht moeten zijn. We informeerden toch maar even voorzichtig of het echt de officiele competitiewedstrijd van de volgende dag betrof en dat klopte. Dus meteen maar een paar superkaarten gekocht voor de Stadsderby van morgen, waarbij Barcelona zelfs kampioen kan worden als zowel Atletico Madrid als Real Madrid zouden verliezen. Dolgelukkig met de kaarten beide even op de foto ermee gegaan en daarna de Experience en Museum Tour gedaan. Duidelijk te zien dat Suarez iedereen bijt, zonder aanziens des persoons. Even een plattegrond bijgevoegd, we zitten in het vak van € 164,00, op de andere foto in het vak met de Q, dus volledig recht op de middellijn. Het hele stadion bekeken inclusief de kleedkamers van de tegenpartij, de trappen naar het veld (er is zelfs een kapel halverwege die trap en de commentator zitplaatsen helemaal boven in de nok van het stadion, waar ik mij even prima kon inleven.

Na de tour met de metro naar de Sagrada Familia gegaan en daar nog genoten van dit onvoorstelbaar schitterende bouwsel. Het leek niet druk, maar we konden echt geen kaarten meer krijgen, het was uitverkocht meldde men. We zijn het complete complex omgelopen en hebben veel foto's gemaakt hoewel het vreselijk jammer is van al de grote kranen erom heen, want er wordt al tientallen jaren een dit monument gewerkt.

Daarna weer het metrostation opgezocht en weer terug naar ons eigen station La Pau. Om 20:00 uur waren weer terug op de parking, lekker laat, dus maar gekozen voor de Weidenaar kant-en-klare gehaktballen van volleybalvriend en medespeler Jouke Jongsma. Heerlijk van gesmuld, een aanrader.

 

Zondag 8 mei

Route: Barcelona (Primera Division: Barcelona - Espanyol

Vandaag heel rustig begonnen. Want na 2 dagen door Barcelona wandelen en slenteren dan beginnen allerlei spieren op te spelen. Gisteravond begon het al weer te regenen en dat ging door tot omstreeks 12:30 uur.  Dus mooi op tijd droog, want we hebben voor vandaag maar 1 ding op het programma en dat is de voetbalwedstrijd. Ongelofelijk dat hier nog kaarten voor te krijgen waren. Dat hadden we nooit verwacht en het is natuurlijk een buitenkans om zo’n wereldteam een keer live te mogen zien spelen. Hoewel zwaar bewolkt is de temperatuur gelukkig wel heel aangenaam.

We gaan op tijd weg, want we hebben geen enkel idee hoe druk het zal zijn bij de metrostations. We gaan er wel vanuit dat de meeste toeschouwers met openbaar vervoer zullen komen, dus enig oponthoud moeten we wel incalculeren. We liepen naar het metrostation bij onze locatie La Pau, waarna we op het metrostation Sagrada Familia moesten overstappen op de lijn naar het stadion Camp Nou van Barcelona. Vanaf dat station was het meteen erg druk op de perrons en dus ook druk in de metro. Op elk station kwamen er weer mensen bij en de metro liep helemaal vol. Gevalletje “om de beurt ademhalen”.

Bij het stadion aangekomen was het met nog 5 kwartier te gaan al gezellig druk en een verkeerde keuze mijnerzijds zorgde voor een omtrekkende beweging van 3/4 stadion, maar toen waren we er ook en konden ook vlot naar binnen en na enig zoeken op ons plekje recht tegenover de middellijn plaatsnemen. Ruim 45 minuten voor aanvang van de wedstrijd zaten we er al. Een half uur voor de wedstrijd begonnen de keepers al met de warming-up. Daarna volgde onder een enorm gefluit het team Espanyol en enige minuten later onder luid gejuich de Barcelona spelers.

Camp Nou beschikte ten tijde van de opening van het stadion in 1957 over 93.053 plaatsen, dat werd later uitgebreid tot 115.000 plaatsen. Na het besluit dat een stadion uit veiligheidsoverwegingen weinig tot geen staanplaatsen meer mag hebben werd de capaciteit teruggebracht naar de huidige 99.345 plaatsen, nog steeds meer dan indrukwekkend. Dat kwam helemaal tot uitdrukking bij het zingen van het Clublied van Barcelona. Zoals bij Sc Heerenveen voor de wedstijd het Friese volkslied wordt gespeeld zingt men hier het Clublied en houdt men de op elke stoel in het stadion neergelegde flyers omhoog waardoor het hele stadion rood, geel en blauw kleurt. Ik had veel te laat door dat de tekst van het clublied heel handig op de achterzijde van de flyer gedrukt was. MAAR mijn Spaanse uitspraak is toch niet super, dus het BARCA, BARCA, BARCA meebrullen is dan de beste oplossing. Het was wel heel indrukwekkend met echt kippenvel momenten.  

Het clublied met vertaling:

1e Doelpunt - Links Messi helemaal rechts op de foto legt aan - Rechts bal achter de doelman, Messi moet nog gaan beginnen met juichen

Om precies 17:00 uur is de aftrap met Barcelona in zijn sterkste opstelling en dat is genieten. Alle grootheden staan op het veld. Na 8 minuten wordt het 1-0 door Messi die een vrije trap vanaf de rand van het strafschopgebied in de kruising krult. Een wereldgoal en door mij in 2 foto’s vastgelegd, want soms druk je precies op tijd af. Na de pauze zette Barcelona meer druk en liepen ze door prachtige doelpunten uit naar 5-0. Zo nu en dan oogstrelend voetbal gezien in een prachtige ambiance met de 2-0 en 3-0 door Suarez, de 4-0 door invaller Rafinha en de 5-0 door Neymar. Na afloop verdween de Barcelona ploeg meteen naar de catacomben, terwijl het de laatst thuiswedstrijd was en men de volgende, de laatste wedstrijd, kampioen kon worden. Wij hadden een rondje stadion met zwaaien wel op zijn plaats gevonden. 

We zijn rustig blijven zitten tot de meeste toeschouwers vertrokken waren. Buiten het stadion gekomen hebben we er bewust voor gekozen om te wachten tot het rustig zou worden dus in een restaurant, met uitzicht op het stadion, een goede maaltijd genuttigd en daarna was de drukte wel voorbij en konden we in alle rust huiswaarts. De metro was weer rustig en zo waren we redelijk vlot weer terug bij de camper. Onze benen protesteerden inmiddels hevig na 3 dagen van veel wandelen. Morgen gaan we richting Valencia.

 

Maandag 9 mei

Route: Barcelona - Sitges - Taragona - Castellón de la Plana - Valencia - Betera (315 km)

Vanmorgen hebben we Barcelona vaarwel gezegd. We hebben 2,5 dag genoten van de stad Barcelona en haar sfeer. We hebben, behoudens de eerste dag niet mooi weer gehad, met steeds  in de ochtend regen maar in de middag en avond wel droog en acceptabele temperaturen. Dus voor wandelen en bezichtigen van zo’n stad prima omstandigheden.

Vandaag via een prachtige kustroute naar Sitges gereden en vandaar door naar Valencia. Grotendeels in de regen. De prachtige uitzichten van een kustweg die in de rotsen lijkt uitgehouwen gingen door de gestaag vallende regen gehaal verloren. Zonde want de weg lag er schitterend bij en zou normaal schitterende foto’s hebben opgeleverd. In Sitges was het gelukkig wel even droog en konden we aan de kust van de omgeving genieten en even de benen strekken. Het is duidelijk te zien dat er in Sitges veel geld zit gezien de optrekjes en appartementen complexen die wij zagen. Omdat we door de regen en door oponthoud bij een aanrijding veel tijd verloren hadden hebben we na Sitges bewust gekozen voor de tolweg.

Omstreeks 16:00 uur de camper stalden we onze camper op het Valencia Camper Park in Betera, een buitenwijk van Valencia waar het gelukkig ook droog was en het zonnetje scheen en dat konden we wel gebruiken na een hele dag regen en motregen. Het is een hele nette camperplaats met goede voorzieningen en gelegen nabij de metro. Om 19:30 worden we nog verrast door een hevige stortbui, maar meteen daarna is het weer zonnig. Morgen gaan we Valencia in en gaan we bij neef Henny om de hoek kijken die naast een bedrijf in Nederland ook hier in Valencia een bedrijf heeft gevestigd en kortgeleden daar een appartement betrokken heeft.

 

Dinsdag 10 mei

Route: Betera - Valencia - Betera

Vanochtend lekker rustig aangedaan, ontbijtje gehad, lekker onder de douche in het uitstekende sanitair van deze camping.

Meteen na de middag een 500 meter wandelen naar het bovengrondse metrostation van Betera en daar moesten we wachten op de metro en werden we geconfronteerd met een verwarde oudere dame die ons van alles bleef uitleggen over de metro, terwijl ik al een aantal malen had aangegeven (in mijn gebrekkige en enige zin Spaans) dat ik geen Spaans kon verstaan en spreken. 

 

Eindelijk kwam de metro, maar die ging eerst nog naar het eindstation Betera maar kwam gelukkig redelijk vlot terug.

Het was een hele rit naar Valencia, grotendeels bovengronds, maar vlak voor Valencia gingen we dan toch ondergronds en waren we met 1-maal overstappen, na een 45 minuten, in het centrum van Valencia.

Daar ontmoeten we, voor het prachtige oude treinstation van Valencia, neef Henny van Doorn die naast een bedrijf in Nederland er ook één heeft in Valencia en die er gelukkig voor ons ook net die dagen in Valencia was. Hij heeft ons met een mooie wandeling en veel uitleg over "zijn" stad naar zijn appartement geloodst in de binnenstad van Valencia.

Na een stevige wandeling kwamen we bij zijn appartement dat in de binnenstad is gelegen. Naar binnen en alles bekeken en uiteraard goedgekeurd en daarna weer op pad om de binnenstad van Valencia met Henny als gids verder te gaan bekijken.

Valencia is een hele mooie oude stad met prachtige oude gebouwen die ook nog eens grotendeels goed onderhouden zijn. Al vrij vlot een koffie / cappuccino stop gemaakt en toen viel de regen weer even enthousiast uit de hemel. De timing was dus goed, maar we hadden wel een 2e bak nodig voor het ergste voorbij was. Na de break maar weer op pad gegaan en de rest van de wandeling miezerde het zo nu en dan wat, maar dat mocht de pret niet drukken. 

Na de wandeling neergestreken in een eethuis, La Taberna Vintara aan de Placa de la Reina, vlak om de hoek van Henny zijn appartement en daar heerlijk gegeten en lang en gezellig nagezeten. Zo lang dat de laatste metro al lang vertrokken was, dus moesten we maar met de taxi terug naar de camping. Afscheid genomen van Henny en hem bedankt voor de heerlijke en gezellige middag en avond en daarna in de taxi gestapt. De chauffeur ging de goede kant op maar was daarna in de buurt van Betera de weg kwijt. Hij stopte de taximeter en vond na enig zoeken dan toch nog de camping. Netjes van de chauffeur dat het zoekwerk voor ons geen extra kosten met zich meebracht.

 

Woensdag 11 mei

Route: Betera - Valencia - Calpe - Benidorm - Elx (Elche) - Aspe - Hondón de las Nieves (250 km)

Vanochtend wakker geworden in de volle zon op de mooie camping in Betera, nabij Valencia. Na rustig ontbijt en douche onze spullen bij elkaar gezocht en alles rijklaar gemaakt. Daarna vertrokken richting de kust om verder zuidwaarts af te dalen naar Hondón de las Nieves waar collega Frank Steunebrink tegenwoordig woont.   

Het is heerlijk rijden in de zon en de uitzichten onderweg zijn dan meteen ook zonder uitzondering prachtig. Alles is nog groen en nog niet verdord door de hitte. Dat is zeker een voordeel van het vroeg in het seizoen reizen door Spanje. Onze eerste tussenstop maken we rond 14:00 uur aan de kust bij Calpe, waar we op grote afstand al een puist uit het water zien verrijzen, de El Penôn de Ifach, die ca. 332 meter hoog is. De naam stamt af van de vroegere benaming "Noordelijke (Ifach) Rots (Penôn) die werd gebruikt om deze rots van zijn zuidelijke broertje de Rots van Gibraltar te kunnen onderscheiden. We rijden richting rots en kunnen de camper even kwijt aan de waterkant op een plekje bedoeld om te keren. Maar het geeft ons even tijd om een paar foto's van de kust te kunnen maken.   

Daarna rijden we weer weg en zien al vlot een bord met een verwijzing naar een LIDL, dus op naar die LIDL en wat aanvullende boodschappen gedaan, incl. een lunch die we meteen op de parkeerplaats van de supermarkt met uitzicht op de Penôn de Ifach hebben genuttigd. Daarna rond 14:50 uur weer verder naar het zuiden.

We rijden verder langs de kust en duiken Benidorm in. Nu dat is inmiddels een erg grote plaats geworden. Overal wolkenkrabbers en nergens, tenminste niet via de wegen die wij gekozen hadden, een mogelijkheid om echt bij het strand te komen. Op een gegeven moment zijn we er klaar mee en besluiten ergens tussen een paar wolkenkrabbers door maar een paar foto's te nemen. Eén ding is wel duidelijk, we zullen er nooit op vakantie heengaan.

Vlak voor Alicante gaan we van de kust af richting Elx, het vroegere Elche, maar Elx is de Valentiaanse benaming en nu de officiele benaming. Bij Elx nemen we de N-325 richting Aspe. We gaan nu echt het toeristische gedeelte uit en dat merk je aan alles. Net voorbij Aspe nemen we de afslag CV-845 die richting Hondón de las Nieves gaat. Al vlot duikt het plaatsje op en worden we zelfs opgehouden door verkeerslichten. Achteraf duidelijk, want dat stukje weg in het dorpje is te smal om elkaar normaal te kunnen passeren.  We rijden aan de andere kant het dorp weer uit en slaan al vlot rechts af richting de bergen / heuvels. Al vlot staan we voor een afgesloten schuifhek van Casa Steunebrink. 

Frank ziet ons al en de honden worden eerst even veilig gesteld voor het hekwerk opengaat en wij het terrein op kunnen rijden. Een hartelijk welkom volgt en we besluiten de camper tegen de carport (3-delig) aan te zetten. Margarita haar auto gaat er even onder uit, zodat de camper er tegen aan kan staan. We zetten hem aan de stroom en daarna krijgen we een rondleiding door het huis van Frank en Margarita. De aankoop en plannen tot de eerste verbouwing had ik bewust meegemaakt omdat Frank en ik toen nog een kamer deelden in Leeuwarden, maar er werkelijk in te staan en alles in je op te nemen is toch anders. Het is heel mooi geworden met een ruime kamer en een ruime keuken met bijkeuken en o.a. wasmachine, 2 slaapkamers, 2 badkamers en nog een extra voorraadkamer annex inpandige bergruimte. De voormalige garage die gedeeltijk bij de slaapkamer is getrokken en gedeeltelijk voorraad / opslag is geworden.

Buiten voor het huis is dan een overdekte en ommuurde patio waar nu alleen de kozijnen en ramen nog geplaatst moeten worden. Dan is er het grote zwembad van 12 x 6 meter en een buitenzitje er bij en tevens een buiten douche en om het huis nog een houten schuurtje en een recent gebouwde carport voor 3 voertuigen. Daar omheen is nog een heel groot stuk eigen terrein met o.a. olijfbomen, cypressen en mandarijn bomen. Maar verder ook nog citroen, sinaasappel, walnoot, amandelen en vijgen alsook perzik, kersen en granaatappel. Het geheel is afgezet met een heg van oleanders er omheen.

Na de rondleiding werden drankjes en hapjes geserveerd bij het zwembad en hebben we gezellig bij gekletst. Frank en Margarita over hun leven en belevenissen in de Hondón Vallei en wij over onze reis tot nu toe. Daarna eten we lekker Nederlands (patat) en zitten we na het donker nog even binnen na. We gaan er op tijd in, in onze eigen camper, dat zijn we toch gewend. De gastenbadkamer is wel voor ons bestemd, met eigen toilet en douche. Goed geregeld.

 

Donderdag 12 mei

Route: Hondón de las Nieves - Novelda - Aspe - Hondón de las Nieves

Vanochtend vroeg werd ik even wakker en zag uit het raam dat de zon net opkwam. Maar gauw even een paar foto's genomen en er daarna meer weer lekker in en toch lekker uitgeslapen. Daarna de douche bij de gastenkamer opgezocht en lekker gedoucht. Vervolgens op de patio gezamenlijk het ontbijt genuttigd en daarna nog koffie. Zat er gezellig en het at er ook lekker.

We blijven in principe enkele dagen en Frank en Margarita nemen ons vandaag mee in de SUV om het echte Spanje een beetje beter te leren kennen. Om 10:45 uur vertrekken we van Casa Steunebrink. Eerst naar het dorp Hondón de las Nieves om bij de plaatselijk bakker vers brood te halen. De dames gaan de winkel in en wij wachten buiten.  

Daarna rijden we naar Novelda. In de heuvels bij Novelda heeft een leerling van Gaudi een kerk gebouwd, die veel van de stijl van Gaudi's Sagrada Familia heeft. Daar konden we niet in, bij deze zal het geen probleem zijn. We rijden tegen een heuvel op en zien al vlot het prachtige bouwwerk verschijnen. En, inderdaad, deze kerk, de Santtuario Santa Magdalena, heeft veel van Gaudi's geestenkind. De torens zijn in dezelfde stijl opgetrokken en we zien wel meer gelijkenissen. Logisch natuurlijk voor een leerling van Gaudi. 

We parkeren de auto en gaan te voet het laatste deel. Het is een hele mooie, niet al te grote kerk, die er goed onderhouden uitziet. Alles lijkt bijna nieuw en we lopen er met plezier omheen en genieten van het fraaie bouwwerk. Het ziet er echt schitterend uit, waardoor je ook weer benieuwd bent naar hou de Sagrada Familia in Barcelona er op den duur uit gaat zien; Als we dat in ons leven nog meemaken.

Als we naar binnen gaan is er ook in de kerk veel te zien. Opvallend ook hier hoe goed alles onderhouden is. Daarnaast is er een beroemd orgel met orgelpijpen van roze marmer. Echt bijzonder, maar ook de verdere inrichting met o.a. glas in lood ramen en de kansel zien er schitterend uit.

Nadat we alles bekeken hebben stappen we weer in de auto en rijden naar de begraafplaats van Novelda. Het heeft onze interesse omdat men hier veel meer heeft met de nabestaanden dan bij ons. De begraafplaatsen hebben voornamelijk ingemetselde graven en veel families kopen een graf met ruimte voor hun naaste(n), maar er zijn ook individuele graven. Als er een familielid sterft, dan wordt de kist in het familiegraf ingemetseld, dus graf wordt zo geleidelijk gevuld. Er zijn prachtige graven bij en hieronder een compilatie daarvan.

Wij maken een grote slag over de begraafplaats van Novelda, de Cementerio Municipal en gaan dan naar de markt in Aspe, die daar 2-maal per week wordt gehouden. De dames en ik stappen uit en Frank gaat de auto ergens in de nabijheid parkeren. 

Tegen de tijd dat Frank terug is heeft Karin al iets gekocht en na 30 meter op de markt belanden de dames bij 5 lange tafels met 1 euro kleding; Nu dat kostte wel enige tijd voordat de dames weer verder gingen. 

De markt ligt om een overdekte markt heen. Bijna elk plaatsje, dorp of stad in Spanje beschikt over een overdekte markt, die dagelijks geopend is en waar voornamelijk groente, fruit en vlees wordt aangeboden. Maar ook een taverne maakt soms deel uit van de overdekte markt, zodat de dames kunnen shoppen en de mannen even met een slokje kunnen wachten. Hierna zijn we naar een restaurant gegaan. De Spaanse overheid heeft verordend dat de horeca en eetgelegenheden een goedkope maaltijd, tussen de 8 en 12 euro moeten aanbieden tijdens de siësta. In deze eetgelegenheid, genaamd La Casita in Aspe, is dat dus ook zo; Een 3-gangen diner voor 10 euro incl. een drankje. Waar vindt je dat en dan ook nog allemaal prima te eten en diverse keuzes.

Na de maaltijd de auto weer opgezocht en de namiddag lekker rustig rond het huis doorgebracht. Ondertussen de laptop van een versie Windows 7 voorzien en een 30-dagen trial van Paint Shop Pro 16 geïnstalleerd. 30 dagen is ruim voldoende voor de rest van de vakantie en thuis kan ik mijn officiële versie met licentie wel weer installeren. Alles getest en alles werkt weer. Vanaf vandaag kan ik dus de foto's die met het fototoestel gemaakt zijn weer gaan gebruiken en kunnen we stoppen met de noodgrepen middels de mobiele telefoons. In de avond zitten we nog lekker met een hapje en een drankje gezellig in de woonkamer van Casa Steunebrink.

Hebben we nog de 2 andere bewoners van het huis niet genoemd. Rechts nog een compilatie van de 2 honden van Frank en Margarita. Prins Aiko een 18 maanden oude Shi-Tzu en Daisy een 10 maanden oude bastaard. Prins Aiko heeft zijn eigen buiten bench voor als het schuifhek opengaat (anders moet men er achteraan). Ze genieten beide van het bij ons afgeleverde en op verzoek, meegenomen honden snoepgoed. 

 

 

Vrijdag 13 mei

Route: Hondón de las Nieves - Hondón de los Frailles - Playa de la Marina - Elx (Elche) - Hondón de las Nieves

Vanochtend weer rustig begonnen met ontbijtje op de overdekte patio, dus buiten. Het is vandaag vrijdag de 13e en dan moet je natuurlijk, voor de zekerheid ook rustig beginnen en dat doen we dan ook met mooi weer met in de ochtenduren een stevige wind. Margarita heeft vanochtend een verzorgingsklusje bij een ouder echtpaar waarvan de vrouw een wasbeurt krijgt. Margarita heeft ook altijd in verzorgingshuizen gewerkt en kent dus het klappen van de zweep. Nadat Margarita terug was zijn we vertrokken met de auto. 

Eerst hebben we een stuk van de Hondón Vallei doorgereden en bekeken en aansluitend bij El Fogon in Hondón de los Frailes een wederom typisch Hollandse maaltijd genoten. Er is daar een restaurant dat elke vrijdag een visboer op zijn terrein duld. Het is zelfs een echte Nederlandse visboer die daar "Nederlandse" kibbeling, Lekkerbekjes, nieuwe haring, etc. vanuit haar kraam levert en de rest van de bestelling, patat, salade en drinken kan je dan via het restaurant bestellen.

Een samenwerkingsverband dat werkt. Want binnen in het restaurant zit het redelijk vol, en bovendien zit het gehele buitenterras vol met Nederlanders op zo'n vrijdag. De Hollandse gemeenschap floreert duidelijk bij dit vrijdag gebeuren en Frank en Margarita kennen de meeste aanwezigen ook.

Men staat ook vaak voor elkaar klaar. Iedereen heeft een andere achtergrond en andere kennis op en van zaken, waar een ander dan weer van kan profiteren, omdat men elkaars taal spreekt. Zo staat Frank vaak wel klaar om iets aan een PC, Laptop of wifi verbinding te repareren. Een stel bekenden van de Steunebrinks komen zelfs gezellig bij ons aan tafel zitten.

Daarna via een verrassend mooie bergroute de vallei verlaten en via een aantal kleinere plaatsen naar de kust gereden en even op het strand van Playa De La Marina (1 van de stranden van Elche) geweest en gelopen. Je kan Elche op afstand zien liggen.

Een netjes en schoon strand met een restaurant en natuurlijk de mooie heldere en blauwe Middellandse Zee. Ondanks het mooie weer is het natuurlijk nog niet zo druk zo vroeg in het voorseizoen.

Terug rijden we via Elche en bezoeken daar een groot Chinees warenhuis waar je echt alles kunt kopen en waar ook wij een paar inkopen gedaan werden.

Daarna zijn we via een andere route weer terug gereden naar de vallei van Hondón en in Hondón de las Nieves zelf de plaatselijke Bodega Cerda bezocht. Deze Bodega is eigenaar van veel wijngaarden en koopt daarnaast de druiven van vele verbouwers op. Het is een mooie zaak waar Frank en Karin lekker aan het wijn proeven zijn geweest. Karin kocht een 5-liter fles van de lokale Rosé en Frank een fles witte wijn. Karin moest 11 euro afrekenen.

Daarna terug naar Casa Steunebrink en daar het zwemseizoen van het zwembad van Frank en Margarita geopend. Voordat ik mijn zwembroek aan had lag Frank er al in. Ik ben er met een bommetje ingegaan, maar het duurder ruim 4 minuten voordat het bovenste gedeelte van mijn rug aan de temperatuur van het water gewend was. Even later komt Karin er ook in, niet nadat zij een video opname had gemaakt van Frank en ik, die samen gelijktijdig een bommetje deden. De video was bedoeld en is later gedeeld met oud-collega Kees Adema. We hebben met zijn drieën lekker wat baantjes getrokken en bommetjes gemaakt in het prachtige 12 bij 6 meter grote zwembad van Frank en Margarita. Karin heeft zelfs nog een kikker gekust.

 

Zaterdag 14 mei

Route: Hondón de las Nieves - Hondón Vallei - Hondón de las Nieves

Vandaag gaan we weinig doen en er is dan ook een rustige dag gepland. Het is weer prachtig weer en na ontbijt en koffie maak ik wat foto's van de enorme tuin om het huis van de Steunebrinks. Het huis staat op een stuk eigen grond van circa 6000 vierkante meters en dat is op onderstaande foto links ook heel goed te zien.

Daarna zijn we met Frank en Margarita naar de lokale markt in het eigen dorp Hondón de las Nieves gegaan en we hebben daar wat inkopen gedaan. Ook Karin heeft vast wat voor fruit voor ons gekocht, want morgen gaan we weer verder op onze reis. Bij een kraampje bestelde Frank churros, een gefrituurde deegstengel met suiker, die we meenamen naar een restaurant een eindje verder. Daar bestelden we koffie en cappuccino en we aten de warme churros er lekker bij op. Niemand maakt hierover problemen. Ook de restauranthouders weten dat ze de markt nodig hebben voor de extra klanten op zo'n dag, dus ze accepteren dat mensen dit soort meegebrachte lekkernijen, op de markt gekocht, daar opeten.

Na de koffie zijn we terug gewandeld naar de auto die bij Bodega Cerda was geparkeerd en hebben daarna nog wat sightseeing in de omgeving gedaan. Via smalle weggetjes door de Hondón Vallei met o.a. een hoog uitzichtpunt over de vallei reden we naar een nieuwbouw wijk (vaak Urbanisatie genoemd) die we van nabij bekeken hebben. Veel huizen, mooie huizen, maar met vaak weinig grond erom heen. Alleen een voordeel is dat ze vaak een beveiligde entree hebben waardoor, als je het huis als vakantiehuis hebt er wat meer toezicht is. Links en rechts nog wat foto's genomen. En bij terugkomst bij Casa Steunebrink constateerden we dat het huis niet op die foto's zichtbaar was omdat we wat teveel zicht over een andere hoek hadden.

We besloten daarop om nog een keer terug te rijden naar de heuvels en te proberen een overzichtsfoto te maken waar Casa Steunebrink wel opstond. Dus samen nog even de bergen in, maar we konden niet zo hoog komen dat we echt vrij uitzicht hadden op het huis. De redelijk hoge struiken van de buren voor Frank en Margarita voorkwamen dat het huis mooi in beeld kon komen. Dus ongeveer onverrichterzake maar weer terug gereden.

Terug alle foto's die ik bij ons bezoek genomen had overgezet op een USB-stick en ter beschikking gesteld aan Frank en Margarita.

Die avond hebben we lekker buiten gegeten en konden we zelfs de rest van de avond buiten op het terras doorbrengen tot na middernacht zo lekker was het qua temperatuur. Ook het vallen van de avond is anders als bij ons. Dichter bij de evenaar is de schemering veel korter en is het dus sneller donker.

Gezellig de afgelopen dagen besproken en beide koppels trokken dezelfde conclusie; Het was heel gezellig geweest zo met elkaar. Als afscheid nog wat leuke tijdopnamen gemaakt van de sfeer rond het huis en het terras.  

 

 

Zondag 15 mei

Route: Hondón de las Nieves - Hondón Vallei - Aspe - Elx - Murcia - Puerto Lumbreras - Vélez-Rubio - Granada (410 km)

Vanochtend nog een gezamelijk ontbijt op de overdekte patio waarbij de 5e bewoner van Casa Steunebrink, Fleur (middelste foto hieronder) nog even aandacht vraagt door voor het ontbijt voor mij op de ontbijttafel plaats te nemen.

Daarna aan het ontbijt, waarna we de boel inpakken, stroom afsluiten en de camper inspecteren voor vertrek. Daarna nemen we afscheid van Frank en Margarita die ons 3,5 dag met veel goede zorgen en veel gezelligheid hebben omringd, wat heel prettig was om te ervaren. Omstreeks 10:00 uur rijden we het erf af en kijken nog een leer achterom naar de prachtige verblijfplaats van Frank en Margarita.

We rijden via Hondón de las Nieves weer richting Aspe en daarna zoeken we de grote weg op bij Elche en rijden via de E-15 richting Murcia. Onderweg vandaag zien we diverse grotwoningen in de bergen. De natuurlijk oplossing om te wonen in een gebied met hoge temperaturen. We hadden via de tv al in 2 verschillende programma's van die grotwoningen gezien. Heel fascinerend zulke woningen met hele dikke (rots)muren.

Bij Puerto Lumbreras nemen we de afslag A-92N die ons door de hooglanden van Zuid Spanje richting Granada gaat voeren. Voor ons een beetje verrassend, want in de voorbereiding was ons dit ontgaan, maar als echte Nederlanders genieten we vooral van de bergen die wij in Nederland volledig ontberen. Bij Vélez-Rubio draait de weg naar het westen onder langs een fraaie berg, de Maihmon. Daarna rijden we langzaam de uitlopers van de Sierra Nevada in. Een berggebied en tevens een Nationaal Park. Het is een mooie omgeving en er is links en rechts genoeg te zien.

Onze camper snort trouw heuvel op en heuvel af en tevens berg op en berg af. Kort voor Granada gaan we zelfs ongemerkt over een port (bergpas) van 1702 meter, waarna een afdaling volgt naar Granada. Wederom klopt het adres niet dat we in de TomTom hebben ingevoerd. Midden in het centrum komen we via een paar nauwe straatjes gewoon nergens terecht. Weer een les om de lengte- en breedte coördinaten te gaan gebruiken. Daarna hebben we een idee waar we wel heen moeten, maar zijn een paar rotondes en andere afslagen totaal veranderd. Uiteindelijk vinden we de camping aan een uitvalsweg van Granada. De camping Maria Eugenia heeft zijn beste tijd gehad, maar heeft wel een gezellige uitstraling. We staan dichtbij het toiletgebouw waar wel het e.e.a. aan gedaan kan worden, maar het is beslist niet vies en de WiFi is zo vlak bij het gebouw prima. Meerdere campers die na ons komen, verkassen later nog om betere ontvangst te hebben.

Op deze camping kun je in principe toegangskaarten kopen voor het Alhambra in Granada. Het Alhambra is bijna dagelijks uitverkocht. De beheerster kan alleen nog kaarten krijgen voor a.s. donderdag , maar we willen hier niet 4 dagen aan kwijt zijn. Morgen maar vroeg richting Granada en proberen maar.

 

Maandag 16 mei

Route: Camping Maria Eugenia - Granada - Camping Maria Eugenia

Vandaag de wekker op 06:00 uur om de eerste bus van 07:05 uur bij de ingang van de camping te pakken. De bus liet best wel lang op zich wachten en er waren nog net een paar plekjes vrij achterin, Een typische forensen bus met mensen die naar hun werk gaan en studenten die naar school gaan. Op het busstation in Granada aangekomen kunnen we nergens ontdekken welke bus we moeten hebben, dus nemen we na ampel beraad een taxi. Hierdoor zijn we heel vlot en voor andere bezoekers bij het Alhambra. 

Nu, dat hadden we gedacht, we zijn er al om 07:45 maar zien twee grote en lange rijen staan voor de 2 kassa units. Eén rij voor Creditcard houders en 1 rij voor Bankpasjes en contante betalers. Gelukkig is onze rij (Credit Card) behoorlijk korter. Om 08:15 uur wordt er omgeroepen dat er voor vandaag geen kaarten meer beschikbaar zijn voor het Alhambra, alleen nog voor de tuinen. OK, dan alleen maar de tuinen. Om 09:15 uur stonden we dan bij de kassa en daar bleek dat we alleen die middag vanaf 14:00 uur nog de tuinen in konden; De ochtendkaarten voor de tuinen waren inmiddels ook uitverkocht. Daar sta je dan 1,5 uur voor in de rij. Nu zolang wilden we niet wachten.

Bij de ingang van het Alhambra kopen we een kaartje voor de Granada City Tour. Dat is in Granada een Hop-On-Hop-Off treintje. Nu dat is zeker een aanrader. We gingen eerst weer naar beneden naar het centrum van Granada en zijn daar eerst uitgestapt voor een lekkere bak koffie / cappuccino in een heerlijk zonnetje. Daarna een stukje gelopen door een mooi Granada en we kwamen uit bij een langgerekt openbaar terras met restaurantjes met een mooi uitzicht op het Alhambra. We nemen onze lunch en stappen weer op de Granada City Tour. We rijden down Town Granada door prachtige straatjes en stijgen naar een hoger niveau via straatjes waar soms maar 20 cm tussen het treintje en de wanden zijn. Op één van de haltes, de Plaza San Miguel Bajo stappen we uit en via een paar mooie smalle straatjes komen we op een plek met een prachtig uitzicht over het oude centrum van Granada. We genieten met volle teugen van het schitterende uitzicht, lopen daarna terug naar het Plaza San Miguel Bajo en kiezen één van de terrasjes uit voor een bakje cappuccino en een toiletstop.

Terug in de Granada City Tour trein laten we ons weer terug rijden naar het centrum en stappen daar uit. We wandelen door het oude stadscentrum en komen bij het ziekenhuis, dat we al vanaf ons uitzichtpunt gezien hadden. een schitterend gebouw dat half in de steigers staat en dus gerenoveerd wordt, terwijl de andere helft nog gewoon in gebruik is. We zijn naar binnen geweest en hebben het prachtige statige gebouw bekeken, in 1 woord prachtig. Daarna doorgelopen naar het busstation dat we na enig zoeken vonden en omstreeks 15:00 uur stonden we op de bus te wachten. Weer terug naar de camping na een dagje Granada. Op een paar honderd meter van de camping stappen we uit en lopen terug naar de camping.

Op de camping is het om 17:00 uur nog steeds 27 graden met een real feel van 31 graden. Best warm maar toch heerlijk. Nog een hele tijd lekker onder de luifel gezeten, want in de volle zon was toch iets te gek. Jammer dat we het Alhambra niet konden bezoeken, maar Granada zelf is ook meer dan de moeite waard. Morgen zakken we nog dieper af naar het zuiden en zoeken de Middellandse Zee weer op.

 

Dinsdag 17 mei

Route: Camping Maria Eugenia - Granada - Malaga - Torremolinos - Marbella - Manilva (230 km)

Vanochtend afscheid genomen van Granada; Rustig douchen en ontbijten en we hadden het idee dat we mooi op tijd waren, maar het was al 11:00 uur voordat we reden en koers zetten naar het zuiden. Al vlot reden we weer door een stuk Spaanse hoogvlakte met veel middelgebergte en leuke dorpjes in de valleien. Spanje blijft ons wat dat betreft verbazen; Het landschap is veel gevarieerder dan wij van te voren hadden gedacht. Dat maakt wel dat onze reisdagen meer plezier geven door het gevarieerde landschap. We dalen af naar de kust totdat we ter hoogte van Malaga de Middellandse Zee weer voor het eerst zien.

Wij blijven de kust volgen en rijden langs Torremolinos, ook al zo groot geworden. Ver voor van Marbella gaan we echt de kustweg op en is de snelheid er ook meteen uit, maar, er is wel veel meer te zien en te genieten. In Marbella een bochtje gemaakt langs het strand, maar we konden onze camper nergens even parkeren. Nu dat maken we wel vaker mee met onze bijna 7 meter lange camper, dus dat hadden we al eerder geaccepteerd. We beperken ons dus met een ritje langs het strand en gaan daarna de kustweg weer op.

Zo nu en dan kun je een beetje slapen als reizigers. Bij de opgegeven nummers i.p.v. een straat en huisnummer bleef ons brein duister, totdat we zagen dat er de km/hm paal mee bedoeld werd, maar toen waren we al 2-maal Manilva ingereden op zoek naar de camping. Even later zien we de camping dus langs de snelweg, de ingang was dus vanaf de A-7 bereikbaar en niet binnendoor. Aangezien het een 4-baans weg was met middenberm, moesten we er voorbij en keren. Maar toen hadden we al bedacht dat het wellicht handig was nog wat inkopen te doen bij de LIDL die we een paar km eerder al langs de A-7 hadden gezien. We reden dus de afslag camping voorbij voor wat boodschappen.

Na de boodschappen moesten we weer eerst aan de verkeerde kant de camping voorbij en daarna, na een rotonde (een paar km verder) keerden we weer zodat we aan de goede kant naderden. Vlot daarna reden we de Camping La Bella Vista op en de naam (Het mooie Uitzicht) klopte wat ons betreft. Na het inchecken mochten we aan de hand van een plattegrond met groot aantal aangekruiste spots een plaatsje uitzoeken. Nu, we vonden een mooie plekje en installeerden de camper. Vanuit de camper konden we de Middellandse Zee zien en dat is wel een heel mooie ervaring.

Er blijkt geen stroom te staan op onze aansluiting, maar de aansluiting van 1 spot verder is dichtbij. Maar even gemeld zodat men actie kan ondernemen. We wandelen naar het mooie zwembad van de camping. Het is het eerste zwembad dat open is en in gebruik is; Op alle eerdere camping waren ze nog niet gevuld. Bij het zwembad is een beveiligd hek dat toegang geeft tot de boulevard die langs de camping loopt. De boulevard overstekend lopen we het strand op. Bij het restaurant op het strand liggen, het is nu 17:00 uur, nog een paar mensen op de strandbedden. De meeste(n) zijn al richting "huis". Ik schiet even wat foto's en dan gaan we terug naar e camper voor de maaltijd.

Na het eten en de afwas blijkt het nog steeds heerlijk weer en we besluiten de vouwfietsen nog maar even te pakken en via de boulevard richting Manilva centrum te fietsen. Vlak bij de camping is een oud fort genaamd El Castillo De La Duquesa in gebruik bij de Delegation De Cultura Tenencia De Alcadia (tenminste dat stond op het bord). We rijden door en komen bij de haven van Manilva die vol ligt met jachten en mooie motorboten. De haven van Manilva is ook genoemd naar het kasteel en heet dus Puerto De La Duquesa. Omdat de duisternis invalt is het er prachtig en ook de gezelligheid van alle goed gevulde terrassen is echt genieten.

We fietsen langs de boorden van de haven en gaan dan, als het bijna donker is, via een andere weg weer terug naar de camping. Onze vouwfietsen rijden voortreffelijk met hun 7 versnellingen en je komt zo gemakkelijk en snel een eindje weg. Terug op de camping nog even met de foto's bezig geweest en dan maar naar bed. Morgen zien we weer verder. 

 

Woensdag 18 mei

Route: Camping La Bella Vista

Vandaag lekker uitgeslapen. Deze camping was ook bedoeld voor dat stukje vakantie in een mooie omgeving, op een mooie camping en aan het strand van de Middellandse Zee.

We genieten op ons dooie gemak van een paar bakjes koffie onder de luifel, net uit de felle zon die aan een strak blauwe hemel staat. Dit is vakantie op zijn best (qua weersomstandigheden). Daarna lekker douchen in het prachtige toiletgebouw onder het centrale campingebouw met kantoor en restaurant met terras. 

Het is nog vrij rustig op de camping, hoewel er weer veel Engelsen staan, meestal voor een langere periode of zelfs een heel seizoen. Daarnaast zijn er veel caravans met grote voortenten van Spanjaarden met een seizoensplaats die hier de weekenden doorbrengen en dan volgens de Engelsen best wel eens wat overlast veroorzaken omdat ze echt weekend vieren met elkaar.

In de loop van de middag gaat Karin een wandeling maken naar de bushalte waar we morgen de bus naar Gibraltar zullen nemen. We moeten gewoon even zeker weten hoe groot de afstand is en hoe lang het lopen is, om de bus niet te missen, aangezien ik best wel redelijk loop maar met mijn slechte enkels, knieën en heupen niet erg snel. Als ze terug is, weten we hoe we het morgen moeten plannen.

Daarna gaan we samen de boulevard weer even op en genieten van de omgeving en de Middellandse Zee. Zitten lekker op een bankje en besluiten dan naar Romeo's Bahia te lopen, het Beach Club Restaurant op het strand voor onze camping. Daar vinden we een mooie tafeltje met uitzicht op de rieten parasols met ligbedden. Het is bijna 17:00 uur dus we bestellen maar wat. Allemaal lekker en helemaal met zo'n heerlijke zomersfeer erbij. Mooi, meteen de maaltijd maar weer gehad.

We wandelen na het eten nog lekker langs het strand. Ik heb als toetje een Cookie Dough voor onderweg en Karin gaat nog even pootje baden in de Middellandse Zee. Uiteraard leg ik dat even vast met het ijsbakje dwars in de handen. Terug bij de camper houden we nog een korte verlate siësta. Onderstaande rechts foto geeft het beeld vanaf ons bed door 1 van de raampjes in de achterdeur. Voowaar geen slecht plekje om even lekker bij te komen.

We zijn benieuwd naar het restaurant, dus we trakteren ons op een pilsje en een wijntje en daarbij nog de 2e helft van de finale van de Europa League gezien tussen Liverpool en Sevilla. Dat kon op 3 verschillende tv-schermen in dat restaurant.  

 

Donderdag 19 mei

Route: Camping La Bella Vista - Manilva - La Linea - Gibraltar - La Linea - Manilva - Camping La Bella Vista

Vanochtend op tijd opgestaan, douchen en ontbijt en omstreeks 10:10 uur wandelen we de camping af en nemen een pad langs de snelweg richting bushalte. We hebben een 15 minuten gewandeld naar de bushalte en daar kwam omstreeks 10:30 uur de bus naar La Linea. Het is een gewone lijnbus met veel Spanjaarden er in die naar hun werk gaan of op visite gaan. Het is een rit van bijna een uur voor maar 3,56 euro pp. Al gauw zien we de rots op afstand, maar regelmatig draait de bus weer van de kust af om via een dorp of stadje te rijden. Dan komt hij in La Linea aan. Duidelijk te zien dat dit een armer gedeelte is van Spanje. Op een 300 meter van de grens met Gibraltar is het busstation dat meteen het einstation van de bus is. De chauffeur wijst ons welke straat we moeten nemen en na een korte wandeling zien we de grensovergang tussen Spanje en Gibraltar. Het is inmiddels 11:30 uur geworden en we besluiten aan de Spaanse kan even een MacDonalds in te duiken voor een bakje cappuccino en een toiletstop. Omstreeks 12:00 uur gaan we dan richting douane en we worden zonder problemen toegelaten tot deze Britse Kroonkolonie .

Bron Wikipedia: Gibraltar werd in 1704 tijdens de Spaanse Successieoorlog door een Engels-Nederlandse troepenmacht op Spanje veroverd. Het gebied werd vervolgens in 1713 onder de Vrede van Utrecht "voor altijd" overgedragen aan het Koninkrijk Groot-Brittannië. Het was een belangrijke basis voor de Royal Navy.
De soevereiniteit van Gibraltar is een belangrijk twistpunt van de Brits-Spaanse relatie omdat Spanje aanspraak maakt op Gibraltar. Gibraltarezen verwierpen voorstellen voor Spaanse soevereiniteit bij referendum in 1967 en opnieuw in 2002. Volgens de Gibraltarese grondwet van 2006 regelt Gibraltar zijn eigen zaken, hoewel sommige bevoegdheden, zoals defensie en buitenlandse zaken, de verantwoordelijkheid blijven van de regering van het Verenigd Koninkrijk. Sinds 1929 rijdt men rechts en er wonen ongeveer 30.000 mensen.

Meteen na de grens in een kleine bus gestapt en als enige passagiers door de bus afgeleverd bij het vertrekpunt van de kabelbaan om de 426 meter hoge rots van Gibraltar te gaan verkennen. We kochten vlot een kaartje en waren ook snel aan de beurt om met de gondel omhoog te gaan. Een mooie tocht omhoog met uitzicht over Gibraltar en La Linea. Binnen enkele minuten ben je boven en kun je de rots gaan verkennen.

De rots van Gibraltar heeft echt prachtige uitzichten, hoewel Afrika vandaag over de Straat van Gibraltar slecht te zien was, want het was net iets te heiig daarvoor, maar vaag konden we de contouren wel zien, waardoor de belangrijke militaire positie van Gibraltar ook meteen weer duidelijk werd. De apen zijn een feest op zich, maar je moet geen etenswaren zichtbaar in de hand hebben, want ze bespringen je en nemen het zo van je af. Een blijkbaar onwetend Engels koppeltje was het slachtoffer en werd echt nagezeten door een 3-tal apen. Karin moet er niet zoveel van hebben, dus die bleef heel dicht bij me. Ik ben nog maar even naast 1 grote gaan staan, die mij gewoon kwaad aankeek, maar de foto is er niet minder om.

We hebben de rots ook verder maar verkend, waarbij het oude fort er maar heel vervallen bij lag. Jammer, dat zoveel historie er zo slechts onderhouden bij lag. Na deze wandeling nog even naar het restaurant gegaan, maar daar waren eigenlijk geen tafeltjes vrij, dus we zijn maar weer richting gondel gegaan en ook nu weer konden we met de eerste gondel mee naar beneden. Beneden aangekomen maar even bekeken wat we het beste konden doen. Het was behoorlijk warm, maar volgens het kaartje waren we niet ver van Main Street, de autoloze winkelboulevard van Gibraltar, dus we zijn die kant maar opgewandeld.

Main Street is een hele gezellig echt Britse straat met veel kleine en smalle zijstraatjes. Onderweg koffie en cappuccino gehad en een Panini ham-kaas gegeten waarna we omstreeks 16:00 uur aan het einde van Main Street kwamen. Vandaar schatten we in dat het nog een behoorlijke wandeling is naar de grens, dus daar maar een taxi genomen om de bus van 16:30 uur te kunnen halen anders hadden we 2 uur extra moeten wachten. Om 17:45 uur waren we weer terug op de camping na een aanvullende wandeling en toen maar even de rust genomen na een qua temperatuur en voor mij qua wandelen lange dag. Daarna trakteren we ons zelf op een maaltijd in het restaurant van de camping. Hoewel we vrij laat waren werden we vriendelijk ontvangen en in no-time stond een prima maaltijd op tafel. Na het eten weer lekker terug naar de camper en omdat het een prachtige warme en zwoele avond was heb ik nog maar wat tijdopnames gemaakt met het fototoestel van Zee, strand, boulevard en zwembad. Daarna lekker de rust genomen en niet te laat naar bed.

Vrijdag 20 mei

Route: Camping La Bella Vista - Manilva - Camping La Bella Vista

Vandaag lekker - ongeveer - niets gedaan. Hoewel, na rustig douchen en daarna uitgebreid koffie en ontbijt, uiteraard buiten in de zon, want wat is er mooier dan dat optimale vakantiegevoel zo te ervaren.

Karin heeft de was gedaan in de schitterende waskamer onder het camping complex. Het is allemaal heel modern, heel netjes, heel compleet en super schoon. Hierboven maar even een compilatie gemaakt van een aantal voorzieningen. Er is bijvoorbeeld zelfs een lage wasbak voor handwasjes.

Daarna zijn we gaan fietsen eerst naar het oude fort "El Castillo De La Dequesa" dat open is en vrij te bezichtigen. In één van de vertrekken is een expositie over de schermsport ingericht. Leuk, al die oude schermwapens. Ook het uitzicht vanaf het fort over de Middellandse Zee is mooi om te zien. Het is sowieso mooi om te zien dat zo'n oud fort nog in gebruik is.

Daarna rijden we verder richting de haven, de Marina Duquesa en hebben we de boulevard voorbij de haven bekeken. Er staan daar prachtige appartementen complexen met bij vele vanuit elk appartement / balkon zicht op de Middellandse Zee. Deze appartementen zullen denkelijk ook een lieve duit kosten.

We hadden al eerder besloten om er hier nog een dag en nacht aan vast te knopen want met dit uitzicht en de omgeving is er echt wel sprake van vakantiegevoel. Daarnaast hebben we ook steeds mooi weer sinds we hier aangekomen zijn.

Na de fietstocht heb ik alles in gereedheid gebracht voor de barbecue. De Cadac Chef de Cuisine achter de camper neergezet en met een pilsje en wijntje erbij samen gebarbecued. Na de barbecue alles van de afgelopen 4 dagen alvast ingepakt voor ons vertrek morgenochtend richting Sevilla.

 

 

Zaterdag 21 mei

Route: Camping La Bella Vista - Manilva - Jerez de la Frontera - Sevilla - Huelva - Isla Cristina (350 km)

Vanochtend wakker geworden met een prachtige warme zon die uit de Middellandse zee omhoog kwam. Maar snel even wat aangeschoten en naar het strand om een paar mooie sfeer opnames te maken. Boven een foto vanaf het strand op "onze" boulevard met de camping erachter en onder het resultaat van de opkomende zon vanuit de Middellandse Zee. 

Na douche en ontbijt alles ingepakt voor vertrek. Gisteravond bleek Karin haar ontsteking aan de voet weer op te spelen; (Een combinatie van blaren en ontstekingen). Vanochtend zijn we daarom eerst nog naar de Pharmacy in Manilva gereden voor wat ondersteunende oplossingen en onderweg hebben we daarna de voet nog een paar keer voet getest.

Nu het ging niet en daarom hebben we vandaag Sevilla dus moeten schrappen;  de keuze werd daarom om VIA Sevilla, waar de real feel voorspelling tegen de 40 graden was vandaag, te rijden en niet te gaan wandelen. We hebben dus Sevilla (onder) op afstand gezien.

Vanaf Sevilla zijn we richting de Portugese grens gereden. We hebben gekozen voor een overnachting op de camping Giralda op Isla Cristina. Na inchecken een plekje voor de nacht gezocht en op de fiets de camping even gaan verkennen. Het is een grote camping die op een landtong ligt met veel recreatievoorzieningen. Heel duidelijk is te zien dat ook veel Spanjaarden dit als vakantie en weekend locatie hebben gekozen.

Na de trip over de camping ook nog even het tegenover de camping gelegen bos ingegaan, waar we na een 200-300 meter bij het strand kwamen. Duidelijk te zien dat het hier, dicht tegen de Portugese grens aan, armoediger is.

Morgen zijn we binnen een 20-25 minuten de grens over naar Portugal voor het 6e land op onze trip. Na België, Frankrijk, Andorra, Spanje, Gibraltar volgt dan morgen dus Portugal.

 

 

Zondag 22 mei

Route: Isla Cristina - N122 - N125 - Tavira - Olhão - Faro - Aeroporto de Faro - Olhos de Agua (Praia da Felésia) (125 km)

Vandaag weer een superdag beleefd. Wakker worden en ontbijten in de zon en dan vertrekken naar Albufeira. Nu dat is erg groot geworden en we hebben heel wat bochtjes moeten draaien en keren voordat we bij het mooie centrale uitzicht kwamen. Daarvoor moest de camper maar even op een taxistandplaats geparkeerd worden.

Daarna doorgereden naar Lagoa, maar in Lagoa hebben we ergens een bord gemist, dus daardoor ook de kliffen. Een afslag verder toch maar de afslag genomen en we kwamen terecht in Ferragudo dat gescheiden door water tegenover het westelijker gelegen en veel grotere Portimão is gelegen. Ferragudo bleek een juweeltje zoals de foto's zullen aantonen.

Een mooie waterkant, Een gezellig plein en schitterende kleine steile straatjes er omheen. Geluncht voor 11,50 euro. Eerst drinken: 1) Karin een 1/2 liter karaf witte wijn en ik een 40cc bier; 2) Mandje brood met boter en olijven; 3) Salade of soep; 4) Hoofdgerecht Vis of Vlees, wij namen beide de Mixed Grill met 4 stukken vlees en patat; 5) Een toetje ik ijs en Karin een chocolade mousse; 6) Koffie toe; 7) van de zaak een glaasje zoete of hot likeur. En dat allemaal voor 11,50, echt ongelofelijk, maar dit hebben we met Frank en Margarita in Spanje ook meegemaakt (4 gangen voor 8 euro).

Na dus na een lange stop doorgereden naar Lagos, waar we bij een parking bij het voetbalstadion nogal veel Campers zagen, totdat we later realiseerden dat het Nederlands Voetbal Elftal hier zijn trainingskamp heeft opgeslagen. Wij zijn daarna doorgereden naar onze camping voor de komende nacht. Waar we een plekje zochten en alles aansloten. We hebben de fietsen uitgeladen en daarna meteen op de fiets naar de Praia Dona Ana op een 500 meter van de camping dat beschouwd wordt als het mooiste strand van de Algarve. Na een rustige afdaling via een aantal straatjes stonden we boven vanaf de straat te kijken naar, inderdaad, een prachtig strand met mooie kliffen.

Na wat foto's vanaf boven genomen te hebben zijn we met de trappen afgedaald naar het strand en hebben wat rondgezworven tussen badgasten en mensen zoals wij die de boel verkenden en minder met het strand zelf bezig waren.

We hebben genoten van de hele entourage van dit strand en besloten in de strandtent nog wat te nuttigen. Daarna de trappen weer omhoog in de hitte en op de fiets retour camping, maar nu was het een stevige rit heuvel opwaarts, waarbij we zo nu en dan de keuze maakten om een stukje te wandelen. Daarna lekker gegeten en de rest van de avond lekker bij de camper doorgebracht. Morgen gaan we langs de westkust verder in noordelijke richting.

 

Dinsdag 24 mei

Route: Lagos - N120 - Cabo Sardão - Porto Cove - Grandola - Almada - Lissabon (330 km)

Vanochtend zijn we vertrokken uit Lagos in het uiterste zuid-westen van Portugal naar Lissabon. We rijden via de niet-tolwegen iets dat iedereen doet, dus ook bijna alle Portugezen zelf, aangezien de tolwegen erg duur zijn en de doorsnee Potugees niet veel te besteden heeft.

Op aanraden van oud-collega Sjoerd Bloem, een Portugal kenner bij uitstek, een stop gemaakt bij Cabo Sardão, een vuurtoren met prachtige hoge kliffen er om heen en een woeste en bulderende Atlantische Oceaan. We waren er om 11:45 en vertrokken pas om 13:15 uur. Dit kwam deels omdat het van grauw en een klein beetje motregen helemaal veranderde naar mooi weer, dus het genieten werd steeds groter. Op een aantal kliffen waren nesten van ooievaars met jongen en dat zien wij natuurlijk niet vaak. Hieronder een hele serie foto's van al dat moois.

Daarna doorgereden naar Porto Covo, waar we in eerste aanleg zouden overnachten op een gratis parking op de kliffen. Het plaatsje zelf had in het dorpje ook een hele leuke camping die er erg gezellig uitzag. De camperplaats op de kliffen was vol maar er was ruimte genoeg om de camper kwijt te raken en we hebben daar ook nog genoten van de kliffen en een prachtig strand in een kleine baai genaamd Praia Grande. Hier waren vooral de golven spectaculair hoog, waarbij een paar vissers regelmatig door metershoge golven werden besproeid, een prachtig schouwspel (foto rechtsonder).

Weer terug in de camper hebben we net voor Grandola de niet tol-route genomen naar Lissabon genomen en echt we hebben van ons leven nog niet op zo'n slechte weg gereden. De snelheid moest terug naar soms minder dan 50 km per uur en nog verloren we een wieldop. Het schoot voor geen meter op en we zaten ook nog eens in de spits en tot overmaat van ramp was er een aanrijding gebeurd vlak voor Lissabon, waardoor we in een file terecht kwamen.

Dus laat in Lissabon aangekomen en tot 2-maal toe de juiste straat gevonden zonder camping; Er bleken 6 straten met deze naam voor te komen in de verschillende wijken in Lissabon.

Bij de 2e misser werd ik van achteren, terwijl we stil stonden, aangereden door een Smart. Nu die moet een compleet nieuwe voorbumper, maar bij ons sneuvelde het rechterachterlicht. Bleek een Portugees te zijn uit Rusland die verder geen woord over de grens sprak. Dus het invullen van de formulieren nam heel veel tijd in beslag.

Daarna dochter Sonja gebeld voor de Lengte- en Breedtegraad van de camping, want die is wel uniek en daarna zijn we nog redelijk vlot op de camping terecht gekomen. Daar was het al compleet nacht, we werden wel geholpen, maar een plekje moesten we zelf maar zoeken in het donker. Nu dat koste echt heel veel tijd want onze bijna 7 meter camper prop je niet zomaar overal tussen en het moet ook nog een beetje vlak zijn. Uiteindelijk gelukt, maar toen waren we dan ook echt af. Morgen Lissabon in. 

 

Woensdag 25 mei

Route: Lissabon 

Vandaag, woensdag, hebben we Lissabon bezocht, nadat we vanochtend eerst constateerden dat na montage van vervangende lampjes de lichten weer werkten, maar dan wel remlicht wit i.p.v. rood en richtingaanwijzer ook wit i.p.v. oranje. Daarna schade bij ANWB gemeld en op weg naar de stad met de normale stadsdienst.

Na een 40 minuten arriveerden we in het centrum, maar daar moesten we ook nog een 20 minuten rijden alvorens op onze eindbestemming te zijn. Daar op de Hop On - Hop Off bus gestapt en een route gereden. Nu dat viel ons behoorlijk tegen. Veel van de oude schatten liggen achter de wegen en gebouwen waar wij langs kwamen. Terug aan de Targus (op 2/3 van de tour) zijn we maar uitgestapt en nu zagen we veel meer.

De busstop is bij 2 grote gebouwen die uitkijken op de Targus over een park. Het zijn achtereenvolgens het Museu de Marinha (Marine Museum) en daarnaast het Jerónimos Monastery (het klooster van Jeronimos met daarvoor een kerk. De oude kerk hebben we van binnen bekeken. Daarna lopen we via het park met een moeilijke naam (Jardim da Praça do Império) naar de waterkant, waar de rivier de Targus de toegang tot Lissabon is.Daar staat aan de waterkant sinds 1960, 500 jaar na de dood van hendrik de Zeevaarder, een grote toren, de Padrão dos Descobrimentos, wat vrij vertaald betekend het Monument van de Ontdekkingen en is een ode aan alle Portugese Ontdekkingsreizigers in de vorm van een scheepsboeg. Achtereenvolgens staan er vanaf de boeg o.a. op Hendrik de Zeevaarder, Koning Manuel I, Vasco da Gama, Cartograaf Magelhan.

Daarna hebben we aansluitend koffie gedronken en een sanitaire stop gemaakt in één van de restaurants aan het water. Zat er even gezellig en toen zijn we weer terug gewandeld naar de plek waar we met de Hop-on-Hop-Off bus waren uitgestapt. De Torre de Belém (toren van Belém) hebben we met de vuurtoren ervoor (foto linksonder) maar even van afstand vastgelegd.

Ruim 1,5 uur later weer opgestapt voor het volgende deel van de route en nu uitgestapt op het Praça do Comércio, een groot plein in het centrum van Lissabon, vlak bij de Taag (Tarkus). Daar zijn we weer gaan wandelen om nog meer bezienswaardigheden te bezoeken. Oude kleine trammetjes snorren door de straat en sommige kruisingen zijn zo smal en met bochten erin, dat alles regelmatig klem staat. Al wandelend kwamen we bij de Sé Catedral, een oude kerk, waar Karin nog even een kaarsje heeft gebrand voor haar moeder.

Op onze wandeling terug naar het centrum hebben we op een mini-terrasje op straat (1 tafel en 2 stoelen) elk een lekkere Kebab gegeten met van alles erbij voor nog geen tientje. Wie doet je wat. Aan de overzijde van die straat 2 T-shirts gekocht voor onze camper reparatie. Daarna teruggewandeld naar het centrale plein en daar op de bus terug naar de camping gewacht. Op de terugtocht bleek dat het nog erg druk was in het centrum dus de bus deed er 1:15 minuten over voor we weer bij de camping konden uitstappen.

Terug op de camping de 2 gekochte T-shirts verknipt en best wel vernuftig aangebracht dat - als ze blijven zitten - we morgen gewoon weer 2 rode remlichten en 2 oranje richtingsaanwijzers hebben. Lissabon was mooi, MAAR we vonden er veel, heel veel, vervallen en slecht onderhouden gebouwen.

 

Donderdag 26 mei

Route: Lissabon - Leira - Coimbra - Parque Natural de Serra da Estrela - Nabainhos (315 km)   

Vandaag rustig aan koffie, douchen en ontbijt. Als we vroeg vertrekken zitten we onnodig in de spits en daar zitten we dus niet op te wachten. Alles opgeruimd en de stadscamping verlaten. We rijden weer vertrouwd met ons gerepareerd achterlicht en richtingaanwijzer.

We rijden vlot Lissabon uit en stuiten dan op de Tolweg. Op deze staan toegangspoorten en kun je gewoon betalen, dus lekker. Als we vandaag de tolwegen wilden vermijden moesten we rekenen op ruim 2 uren extra rijden en dat vonden wij wat teveel van het goede. Rijden over de tolweg is wel saai vergeleken bij dwars door Portugal en dwars door veel dorpen. Op een 10-15 km voor aankomst nog even de LIDL geplunderd en daarna door voor het laatste stukje naar onze camping Quinta das Cegonhas in Nabainhos. Bij aankomst was het nog even spannend of er nog wel plek was. Het bleek dat er een Belgisch reisgezelschap geboekt had voor 2 nachten met 23 campers en caravans.

Al gauw bleek dat een aantal bij elkaar gekropen waren waardoor er een aantal plekjes over bleven. Plekje opgezocht, camper geïnstalleerd, waterpas, stroom aansluiten, waterafvoer en gasfles open. Daarna alles op de camping even geïnspecteerd. Ook hier bleek het zwembad nog niet klaar te zijn voor gebruik, maar dat waren we al bijna gewend.

Daarna collega Sjoerd Bloem een seintje gegeven die woont in de omgeving van Linhares da Beira en ons ook deze camping had aanbevolen. Al vrij vlot kwam er een 4-wheel drive de camping opscheuren (letterlijk) met Sjoerd achter het stuur. Even gezellig elkaar begroeten en op het terras van de camping even 2 bier en 1 wijn tot ons genomen als verwelkoming. Daarna bij Sjoerd in zijn 4-wheel drive gestapt op weg naar het huis van hem en Marrit.

We rijden door kleine dorpjes en gehuchtjes met smalle straatjes. Vanaf een voetbalveld zien we de vallei waarin het huis van Sjoerd en Marrit staat en daarna gaan we al vlot van de weg af en nemen een onverharde weg met links en rechts soms uitstekende rotsblokken en vele en soms erg diepe kuilen. Na een paar honderd meter staan we stil en parkeert Sjoerd de 4-wheel drive achteruit voor hun busje. We stappen uit en zien het bergbeekje met een kleine waterval naast de geparkeerde auto's. We klimmen vervolgens over rotspaden naar het huis.

Al gauw zitten we gezellig in de grote tuin bij het huis. Ik mocht zelf mijn stoel uitzoeken, maar met mijn gewicht vond ik het wat sneu om de strandstoelen van de Vrijbuiter kapot te zitten, dus ik koos voor de hang-/zitstoel die al een keer verbogen was geweest .. .en tja. Na enige tijd ging hij dus inderdaad dubbel en lag ik scheef in het gras onder veel hilariteit.

Marrit had een warm en koud buffet klaargemaakt gebaseerd op de Turkse keuken waar zij goed in thuis is. Allemaal lekker en het was heel gezellig. Daarnaast waren er ook nog de honden die hun aandacht vroegen. Prachtige beesten Lytse (echt niet) en Nemo. Nemo: model kruising van een Leonberger en een Berner Sennehond, type aarts knuffel en Lytse: model Cao Serra da Estrela (dus plaatselijke hond), type "Ik doe waar ik zelf zin in heb".

Tegen de tijd dat de zon het voor vandaag zo'n beetje goed vond zijn we naar binnen gegaan in de kleine kamer annex keuken. Dit komt omdat de kamer van een nieuwe vloer voorzien wordt en nog niet klaar is, maar zo gauw dat het geval is zal het genieten zijn met de ruimte.

Binnen nog wat gegeten en gedronken en daarna zijn we in het donker weer vertrokken, hoewel er een paar straatlantaarns licht geven (er is geen straat) had ik in de afdaling toch even een hand nodig omdat in het halve donker mijn voet weggleed. Het was een plas met veel schapenstront ...... lekker. Daarna heeft Sjoerd ons weer veilig naar huis gereden. Het was weer een hele mooie dag door de warme ontvangst.

 

Vrijdag 27 mei

Route: Nabainhos - Parque Natural de Serra da Estrela - Lihares da Beira - Nabainhos   

Dit keer door Karin verwoord:
Weer wakker met de zon, het verveeld nooit. Lekker kalm aan gedaan en om 11 uur kwam Sjoerd om ons na een lekkere kop Nederlandse koffie mee te nemen voor een rit door de natuur.

Gisteren had hij vanuit zijn huis al aangewezen waar we allemaal langs zouden gaan. Leuk, mooi denk je dan, maar die gedachten halen het niet bij de spectaculaire uitzichten, hoogtes, bergpaden en al het andere wat we vandaag hebben mogen aanschouwen. Je voelt je klein en nederig en net als in Nieuw Zeeland overviel mij hier de emotie die natuur teweeg kan brengen. De lucht betrok ietwat maar toch leverde dit weer hele mooie foto's op. Mijn angst voor rijden op smalle paden op hoogte kon ik laten rusten, onze gids reed voortreffelijk.

In het eerste dorpje, nadat we eerst het fort (Castelo de Folgosinho in Folgosinho) hebben we in "Restaurante O.Albertino" koffie gedronken (nou ja koffie, melk met koffie), waar de tijd volledig stil had gestaan (eerste 3 foto's).

Daarna weer de 4-wheeldrive in en nu begon het pas echt en we kwamen op wonderschone plekjes met prachtige uitzichten. Met volle teugen genieten we,

In Linhares da Beira (hele smalle straatjes) het eeuwenoude fort (Castelo de Linhares da Beira) bekeken dat we al van grote hoogte hadden gezien en gefotografeerd en daarna de lunch besteld in een dorpscafé (Café Mimoso): Ik kreeg een wijntje (bierglas vol) en een sandwich met schapenkaas, zelfs Jaap at 2 broodjes, verser kan ook niet. De locoburgemeester bediende ons, morgen moet ze weer aan de slag bij haar eigen B&B en zondag is ze bereikbaar voor gemeentezaken. Zo simpel kan het leven zijn, prachtig allemaal.

Na deze prachtige en adembenemende tocht weer afgeleverd bij onze camper voor een korte siësta en om 19.00 uur weer opgepikt voor een etentje in het lokale restaurantje in Melo. Onder het genot van een wijntje en een pilsje (nou ja iets meer dan 1) gezellig gekletst en heerlijk gegeten. Moeilijk uit te drukken hoe fijn we dit gevonden hebben maar Sjoerd en Marrit; onze dank is groot! De rekening die we moesten betalen was weer een lachertje: 2 karaffen wijn, 5 pilsjes, fles water, 4 overheerlijke pizza's en 3 koffie na voor het luttele bedrag van 31,20 euro.

Morgen gaat toch echt de terugweg beginnen. Een oplettende vriendin stuurde ons al even een Telegraaf artikel over de tankperikelen in Frankrijk. Voor de zekerheid vullen wij 1 of 2 jerrycans met diesel zodat wij zeker weten dat wij België bereiken. Met een ontspannen gevoel zeg ik oogjes toe en snaveltjes dicht.

Zaterdag 28 mei

Route: Nabainhos - Guarda - Vilat Formoso - Fuentes de Oñoro - Salamanca - Valladolid - Cubillas de Santa Marta (345 km)  

Vanochtend regende het op de camping in Nabainhos. Het Belgische reisgezelschap van 23 campers en caravans vertrok vandaag ook na 2 dagen naar de volgende bestemming. Ze hadden hier verzameld en zowel bij vertrek in België als door Frankrijk alleen maar regen gehad. Wij hadden het weer erg getroffen met 1 klein buitje in 1,5 dag en dan dus vanochtend. Maar het was een reisdag voor ons dus dan is het minder problematisch.

Snelheidspreventie in Portugal aan ons uitgelegd door Sjoerd.
1. Waarschuwing snelheid terug naar 50 km/uur
2. Vanaf hier 50 km/uur met trajectcontrole
3. Rij je 50, dan heb je groen, rijdt je te snel dan krijg je rood en moet je dus wachten.
DUS je rijdt gewoon 50, want dat gaat sneller.

Al vrij vlot nadat we het Parque Natural da Serra da Estrela achter ons gelaten hadden begonnen we bij Guarda stevig te klimmen en dat vele kilometers achter elkaar. Na de klim in de Pyreneeën was dit de langste en steilste.

Ondertussen komen we in Portugal nog 3 korte stukken elektronische tolweg tegen. We hebben maar even door de voorruit gezwaaid naar de camera's. Wellicht komt er binnenkort een boete door de brievenbus, omdat we ons niet geregistreerd hadden van te voren (foutje).

Na een 1,5 uur en dus heel veel klimmen reden we bij Vilar Formoso de grens over naar Fuentes de Oñoro in Spanje, waar we de camper meteen maar hebben volgegooid omdat de diesel er meteen weer een 20 cent goedkoper was.

Na een 1,5 uur en dus heel veel klimmen reden we bij Vilar Formoso de grens over naar Fuentes de Oñoro in Spanje, waar we de camper meteen maar hebben volgegooid omdat de diesel er meteen weer een 20 cent goedkoper was. Na deze korte stop rijden we verder Spanje in door een gevarieerd berg- en heuvelachtig landschap. Opvallend elk dorp waar je langs rijdt heeft altijd een kerk met toren die boven alles uitsteekt en elke stad een voetbalstadion, zoals hieronder van Salamanca en Valadolid.

Via Salamanca en Valladolid zijn we neergestreken op de camping in Cubillas De Santa Marta. Het is een camping met veel Spanjaarden erop en vanavond gaan we in de grote kantine van de camping de Champions League finale zien. Het zal wel een feest worden.

Zondag 29 mei

Route: Cubillas de Santa Marta - Burgos - Gasteiz - San Sebastián (Donostia) - Behobia - Saint-Jean-de-Luz (350 km)  

Vanochtend een waterig zonnetje op de camping in Cubillas de Santa Marte waar we gisteravond de wedstrijd Real - Atletico hebben gezien. Een draak van een wedstrijd, jammer, de belangen waren blijkbaar te groot. Grappig was wel dat 2 zusters die er werkten en heel veel op elkaar leken elk voor het andere team waren en dus de één was gekleed in het club tenue van Atletico Madrid en de ander in het club tenue van Real Madrid. De winnares troostte na afloop haar zuster.

Na ontbijt en douche in de camper gestapt en vertrokken. Zo nu en dan wat motregen, meer niet. Voorbij Burgos kwamen we weer op de Spaanse Hoogvlakte terecht met schitterende uitzichten en valleien. We hebben de tolwegen genomen en dat was het meer dan waard. Ik denk dat we door meer dan 30 tunnels moesten. We rijden richting Noord Spaanse kust en onder langs San Sebastián.

We zouden i.v.m. de brandstof problemen in Frankrijk de tank in Spanje nog voor de grens volgooien en toen bleek dat we er opeens al waren terwijl wij dachten nog een km of 10-15 in Spanje te kunnen rijden. Op 100 meter voor de grens een rotonde genomen en Spanje weer in. Wat extra bochtjes om en daar was in Behobia een pompstation. Tot op de laatste millimeter gevuld, terwijl we ook al onze water jerrycan opgeofferd hadden bij een eerder tankstation en op die manier 10 extra liters bij ons hebben. We gingen daarna de grens over en kwamen vlot in Saint-Jean-de-Luz aan waar de camping op 50 meter van een prachtige kleine en beschutte baai is gelegen.

Camper geplaatst en alles aangesloten. De weersverwachtingen waren niet goed voor de komende dagen, dus meteen maar naar de baai met haar strand. Prachtig.

Genoten van een wandeling over het strand en veel mooie foto's kunnen maken. na de wandeling nog lekker boven bij één van de 3 zichtbare restaurantjes wat gedronken en genoten van het uitzicht.

Terug gewandeld naar de camper, waar Karin ons warm eten ging klaarmaken. Na het eten besloten dat ik de ondergaande zon wilde vastleggen, want die duikt hier recht voor je in zee. een schitterende zonsondergang. Dus onderstaand een aantal foto's daarvan. Het was weer genieten en morgen weer een nieuwe dag.

Maandag 30 mei

Route:  Camping Merko Lacarra in Saint-Jean-de-Luz   

We hadden gisteravond besloten om een rustdag in te plannen voor deze maandag. Van Nederland t/m Frankrijk is er overal overvloedige regen, alleen voor onze hoek was dat niet voorspeld. Mis dus; Ook wij zijn niet vergeten hier, want de ene na de andere stevige bui geselt de camper. Dus we doen het pensionado spel bij uitstek Rummikub en verder zijn tablet en notebook nooit ver weg.

Vanmiddag werd het nog even droog, dus toen nog een wandeling naar de kop, tevens top gemaakt en een paar foto's geschoten. Het was een stevige klim naar omhoog maar toch meer dan de moeite waard.

Foto hieronder, onze baai en op de rechtse foto voorbij onze baai ingezoomd zie je Biarritz.

De rustdag was tevens ingegeven om berichten over de benzineschaarste in Frankrijk even de tijd te geven. Vrijdag zijn de blokkades gebroken op een moment dat de helft van de 10.000 stations in Frankrijk geen enkele liter meer had. Vanavond lezen wij op een speciale site dat de Tolwegen en andere hoofdwegen weer volledig up-and-running zijn zodat we geen problemen meer hoeven te verwachten. De jerrycan voor water bijvullen dus voor niets opgeofferd als extra diesel tankje. 

Morgenochtend gaan we op tijd rijden en we hebben een aantal scenario's uitgewerkt. Het hangt echt van het weer, de drukte en de vermoeidheid hoever we morgen rijden. We zien wel. Nu dus echt op weg naar huis.

Maandag 30 mei

Route:  Saint-Jean-de-Luz - Bordeaux - Tours - Le Mans - Parijs - Antwerpen - Breda - Amsterdam - Almere - Drachten (1405 km) 

Vroeg uit bed en snel gedoucht, bakje koffie en een hapje en onderweg. Voor de terugreis een paar scenario's uitgewerkt met 1 of 2 overnachtingen, immers je weet nooit wat voor weer je onderweg hebt.

We zijn om 08:00 uur gaan rijden vanuit St-Jean-De-Luz, vlakbij de Spaanse grens voor de terugreis van ruim 1400 km. In het begin konden we lekker opschieten met de wind in de rug. We besloten al snel om een variant met slechts 1 overnachting te kiezen.

Bij Tours was de A10 afgesloten (overstroming door het noodweer) en hadden we een Deviation Paris (wegomlegging). We hebben geen bord gemist, maar na 1 uur stonden we weer op dezelfde plek in Tours. Toen maar de alternatieve route via Le Mans genomen; een flink aantal kilometers om maar wel Parijs in het vizier.

Voor Parijs een langere stop gemaakt met een lekker varkenshaasje, cup-a-soup en koffie in de eigen camper. Toen we weg wilden bleek een Poolse chauffeur alles geblokkeerd te hebben en stond er een lange file het parkeerterrein af, met veel kwade mensen. Toen dat opgelost was, zijn we om 20:15 uur Parijs ingegaan; Nu daar stond nog alles bijna vast, maar toen we er doorheen waren, toch ons huisadres maar als eindbestemming ingetoetst. Dat kan ook omdat we beide rijden; Nog 1 wegomlegging; Utrecht - Almere lag eruit, dus maar via Amsterdam en exact om 04:00 uur gingen we het huis in.

We hebben een prachtige vakantie van bijna 5 weken gehad. Vooral veel van de landen zelf gezien en de natuur vonden we veel mooier dan verwacht.

Vooral ook dank aan Albert en Karla Wagenar voor de hartelijke ontvangst in Courbiac, Frank en Margarita, voor de goede verzorging en het bekijken van het echte Spanje. Neef Henny voor de rondleiding door Valencia en de gezelligheid en Sjoerd en Marrit voor de gezelligheid en de 4 wheeldrive door het Nationale Park de Serra da Estrela. Super allemaal.

Daarnaast hebben we genoten van alle reacties van "onze volgers". Oh ja, net nog even gecheckt. Onze camper heeft ons deze reis weer 6811 km zonder zuchten of klagen overal gebracht.  

 

 

 

Slideshow / Fotomap van onze reis met foto's in originele grootte op FLICKR

 

 

S L I D E S H O W / F O T O M A P

K O M T   B I N N E N K O R T